اگه یه روز محالی میخواستم پزشک شم حتما یه چشم پزشک میشدم ...حتما
خانم چیتگری ام اون روز ک داشتم معنا شناسی رو برای بچه ها توضیح میدادم گف انگار یه فوق تخصص قرنیه داره درس میده ( حالا اون از باب جدیت میگفت ویه انتقاد بود و مام خندیدیم ولی کلا ... حیف شدا... دلم خواست
(افکار ذهن نامتمرکز یک بی منطق در حین منطق خواندن :| ..)
ازین سیاهی دوران
گرفته سر دَوران
منم و واژه که کم میشود حضور کسی
و وقت آن شده حتما به داد من برسی ....
( پرنده گی که نباشد ،... دعا بکن برویم ...)
نزدیک تر بیـا...
در پیش مـن بایست...
آغـوش تـو ،
راهی ست برای رهــآیی....
پایابِ نجاتی نمانده ست
پارو بزن مـرا..
به ساحلـم برسان...
که این تن لهیده و خسته
دیریست که از تهاجم طوفان
و از تلاطم موج
بر گل نشسته است....
در هم شکسته است..
پیراهـن سفید تنـت را
بادبان بستر من کن ...
بگذار به اهتزاز در آید
آن گیسوان رهایت
در نسیم هق هق من ....
ای نـاخدای کشتی تـن
به ساحلــم برسـان....
🍃💙💚🌊
و تو چه میدانی که اینستا نداشتن برای من چه سخت است!!!!!!
یادم نره چرا پاک کردم ...
اصن وقتی عمه زهرا خونه اش نیست و هر روز زنگ نمیزنه انگار هیچ کسی رو نداریم ... هی فی قلبی 💙🍃
شاید بهتر باشد که از همه ی انها فقط تو اینجا بمانی.:
...و اینکه وقتی نمیخواهد ادامه دادن را
تازه بدی هایش را میفهمی... و منطقی فکر میکنی... و این برایم جدید نبود .... مثلش را دیده بودیم با تفاوت هایِ قابل توجهی ... با غلظت بیشتر ... پس یک جاهایی بدبین بودن لازم است... لازم... و یک جاهایی باید دروغ های قشنگ را بس کنی... و یک جاهایی ...
عَح
و میریم ک داشته باشیم ادامه ی زندگی رو ... با غم ازمون فردا چ کنم ؟! :/
هجرت
و منِ امروز دیگر آنجای همیشگی نیست...
گرچه دیگر ب خاطره پیوستید و باید دلخور باشم از وجودتان اما حقیقتا نیستم .. کم تجربه نکردم ..کم تغییر نکردم ...کم خودم را نشناختم ... سپرده بودم دسته خوده سلطان ... همه چیز را ... خوب حواسش بود .. خوب ...
راضیة بقضائک...